ΑΣΦΑΛΙΣΤΕΣ & ΕΥΘΥΝΕΣ. Όλα τριγύρω αλλάζουνε μα όλα τα ίδια μένουν!

Η παροχή υπηρεσιών ασφαλιστικής διαμεσολάβησης (Μεσίτες, Πράκτορες, Σύμβουλοι Ασφαλίσεων) στην Ελλάδα, ποτέ δεν ήταν και δυστυχώς συνεχίζει να μην είναι, σε "ευρωπαϊκό" επίπεδο. Ακολούθησε και δυστυχώς συνεχίζει να ακολουθεί το συρμό της αγοράς με κύριο χαρακτηριστικό την έλλειψη παιδείας και αρχών επαγγελματικής δεοντολογίας με εύλογη συνέπεια την έλειψη αξιοπιστίας και ποιότητας υπηρεσιών. Ωστόσο, τα πράγματα με την πίεση των ευρύτερων εξελίξεων αλλάζουν. Μόνο που η επί σειρά ετών παγιωμένη νοοτροπία και πρακτική της είσσονος προσπάθειας - επένδυσης συνεχίζει να ανθίσταται σθεναρά ...

Η ασφαλιστική διαμεσολάβηση είναι επαγγελματική ενασχόληση που προϋποθέτει κάποιο βασικό επίπεδο σπουδών και βασίζεται σε ένα σύστημα αρχών, πρακτικής δεοντολογίας και εξειδικευμένων γνώσεων. Δεν είναι μόνο σεμινάρια και παπαγαλία επί εξεταστέας ύλης κάποιων σελίδων με τυποποιημένες ερωτήσεις - απαντήσεις. Είναι και πρακτική εμπειρία, πέρα από το εγχώρια πατέντα της 6μηνης διάρκειας θητεία του Δόκιμου Ασφαλιστή.
Κατά τη φάση ενσωμάτωσης της Ευρωπαϊκής Οδηγίας για την Ασφαλιστική Διαμεσολάβηση, ήταν μέγα σφάλμα η παράβλεψη, πέραν των τυπικών προσόντων, της ελάχιστης  τεκμηριωμένης πρακτικής εμπειρίας δύο (2) ετών στον ασφαλιστικό χώρο, προκειμένου να πάρει κανείς την άδεια Ασφαλιστή της κατώτερης βαθμίδος.

Το νομοθετικό πλαίσιο, ενιαίο για όλες τις χώρες-μέλη της ΕΕ, επιβάλλει την υποχρεωτική ασφαλιστική κάλυψη της ευθύνης του Ασφαλιστικού Διαμεσολαβητή, προκειμένου να διασφαλίζεται ο Ασφαλισμένος (Καταναλωτής, Επαγγελματίας ή Επιχείρηση) για τυχόν οικονομική ζημιά που μπορεί να προκαλέσει κάποιο λάθος ή παράλειψή του. Η ρύθμιση αναγκαστικά πέρασε και στο εγχώριο θεσμικό σύστημα. Πόσο καλά όμως γνωρίζουμε τη σημασία του συγκεκριμένου εκσυγχρονιστικού θεσμικού μέτρου;

Από την άλλη πλευρά, το ίδιο το εγχώριο Σύστημα Ιδιωτικής Ασφάλισης προσπαθεί (και μέχρι κάποιο βαθμό το έχουμε πετύχει) να ευτελίσει το Ασφαλιστήριο Επαγγελματικής Αστικής Ευθύνης Ασφαλιστικού Διαμεσολαβητή σε ένα τυπικό χαρτί με αυστηρότατη γραφειοκρατική διαχείριση εκθέτοντας το Επαγγελματικό Επιμελητήριο και παραβλέποντας την ουσία του όλου θέματος. Αλήθεια, όλες οι Άδειες που ανακλήθηκαν πρόσφατα για το συγκεκριμένο "χαρτί" ήταν σε λάθος βάση;  Η, μετά από τόσες παραστάσεις και ανάλωση παραγωγικής ενέργειας, αναστολή τελικά του σωφρονιστικού μέτρου, έλυσε το πρόβλημα;
Εφόσον πρόκειται για μια υποχρεωτική από το Νόμο ασφάλιση όπως και αυτή της Αστικής Ευθύνης Οχημάτων, γιατί να μην εκφράζεται από ένα τυποποιημένο Ασφαλιστήριο με βασικές ελάχιστες καλύψεις, αποδεκτό από όσους το προωθούν στην αγορά;  Γιατί η ανανέωσή του να μην είναι μια απλή διαδικασία; Όπως, έκδοση Πιστοποιητικού - τυποποιημένης Δήλωσης με την επαγγελματική ευθύνη της Ασφαλιστικής Εταιρείας ή εξουσιοδοτημένου Broker που θα είναι διαπιστευμένος να εκδίδει και να υπογράφει ένα τέτοιο έγγραφο το οποίο θα πρέπει με ευθύνη του Ασφαλισμένου Διαμεσολαβητή να προσκομίζεται εγκαίρως στο Επαγγελματικό Επιμελητήριο, αν δεν στέλνεται ηλεκτρονικά;
Θα πρέπει να προσεγγίσουμε και να εμπεδώσουμε με τον καλύτερο τρόπο τα ισχύοντα δοκιμασμένα
ευρωπαϊκά πρότυπα. Και να σκεφθεί κανείς πως στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης συζητείται πλέον η αναθεωρημένη Οδηγία ΙΙ για την Ασφαλιστική Διαμεσολάβηση ...

Στη σύγχρονη εποχή της παγκοσμιοποίησης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της πληροφόρησης (internet) θα πρέπει να πάψουμε να ομφαλοσκοπούμε πιστεύοντας πως είμαστε οι καλύτεροι και να προσπαθούμε στρογγυλέματα και προσαρμογές σε μικροσυμφέροντα και παρωχημένες πρακτικές!
Θα πρέπει κάποτε να προσεγγίσουμε τις αρχές και τις τυποποιημένες λύσεις της ώριμης ευρωπαϊκής αγοράς.
Τι άλλο να πει κανείς αναλογιζόμενος την τρέχουσα οικονομική κρίση και όχι μόνο, που φαίνεται πως θα έχει "μακριά ουρά" αφού η νοοτροπία μας μάλλον θέλει πολύ χρόνο, περισσότερο "πόνο" και μεγάλη πίεση για να αλλάξει!
  

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ Είναι στοιχείο εκσυγχρονισμού της αγοράς!

Βασικά "δόγματα" της Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η «Προστασία του Καταναλωτή» και η «ανάπτυξη του Ανταγωνισμού» στα πλαίσια της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς. Για την επικράτηση των πολιτικών της η Ευρωπαϊκή Ένωση επιδιώκει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο με ελεύθερη διακίνηση Κεφαλαίων, Επαγγελματιών, Προϊόντων και Υπηρεσιών καθιερώνοντας κανόνες ανταγωνισμού και κατάλληλα κριτήρια ποιότητας. Παράλληλα, δημιουργεί θεσμούς (όργανα, φορείς, νομοθετικό πλαίσιο) ώστε κάθε Ευρωπαίος πολίτης να είναι σε θέση να διεκδικεί το «δίκιο» του. H Ευρωπαϊκή Οδηγία 2006/123/ΕΚ, που σχετικά πρόσφατα έγινε και νόμος του Κράτους, είναι προς την κατεύθυνση αυτή. Στη βάση των παραπάνω και με στόχο τη διασφάλιση – προστασία των Καταναλωτών, προβλέπει: «Κάθε φορέας που παρέχει υπηρεσίες οι οποίες ενέχουν άμεσο και συγκεκριμένο κίνδυνο για την υγεία ή την ασφάλεια ή άμεσο και συγκεκριμένο χρηματοοικονομικό κίνδυνο για τον αποδέκτη ή για Τρίτο, θα πρέπει να καλύπτεται κατ’ αρχήν από κατάλληλη ασφάλεια επαγγελματικής ευθύνης ή από άλλη ισοδύναμη ή συγκρίσιμη εγγύηση…»
Η απελευθέρωση των επαγγελμάτων, είναι διάταξη που έχει ρητά συμπεριληφθεί και στο περίφημο «Μνημόνιο Συνεννόησης» μεταξύ της Ελληνικής Κυβέρνησης και της «τρόικας» (ΕΕ – ΕΚΤ –ΔΝΤ) για την οικονομική πολιτική που θα πρέπει να ακολουθηθεί προκειμένου η χώρα να βγει από την κρίση. Είναι σαφές πως αντικειμενικά και ψύχραιμα θα πρέπει να δούμε την πραγματικότητα που διαμορφώνεται με το νέο θεσμικό πλαίσια και ανάλογα να προσαρμοστούμε.

Οι διάφοροι Επαγγελματίες (Αρχιτέκτονες, Μηχανικοί, Δικηγόροι, Συμβολαιογράφοι, Λογιστές, Ορκωτοί Ελεγκτές, Εκτιμητές, Μεσίτες, Πραγματογνώμονες, Σύμβουλοι Πληροφορικής και πάσης φύσεως ανεξάρτητοι Σύμβουλοι ή Εταιρείες Παροχής Υπηρεσιών, προφανώς ενδιαφέρονται για την ανάπτυξη των εργασιών τους με παράλληλη προβολή της ποιότητας των υπηρεσιών τους λόγω του ανταγωνισμού. Όσον αφορά την αστική ευθύνη που κάθε επαγγελματίας φέρει εκ του νόμου, για ενδεχόμενες ζημιογόνες συνέπειες από εξ αμελείας λάθη ή παραλείψεις του, η μέχρι σήμερα εμπειρία δεν δημιουργούσε κίνητρα για την ανάπτυξη του θεσμού της Ασφάλισης Επαγγελματικής Αστικής Ευθύνης για τη νομική και οικονομική προστασία του ιδίου  αλλά και για τη διασφάλιση του χρήστη των υπηρεσιών του / τελικού Καταναλωτή.
Η τρέχουσα οικονομική κρίση όμως θέτει επί τάπητος όλα τα ζητήματα.

Αποτελεί βασικό κοινωνικό αίτημα η ικανοποίηση του τελικού καταναλωτή, η εξάλειψη των καθιερωμένων «εκπτώσεων» ποιότητας ή των φαινομένων συναλλαγής, η αυστηρή απόδοση ευθυνών. Διαφορετικά καμία αλλαγή δεν πρόκειται να αλλάξει το Ελληνικό «επιχειρείν» και τα παράδοξά του. Η κοινωνική πίεση για απόδοση ευθυνών σε συνδυασμό με την απαίτηση νέων κανόνων επαγγελματικής δράσης, αναδεικνύει αντικειμενικότερα την Αστική Ευθύνη των διαφόρων Επαγγελματιών που παρέχουν υπηρεσίες ως βασικό συστατικό της σύγχρονης πραγματικότητας.

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ Έρχεται ο … Ευρωπαίος Μηχανικός, Δικηγόρος, Λογιστής;

Αναφέρεται, και είναι σωστό, πως η προσαρμογή στις διατάξεις της Ευρωπαϊκής Οδηγίας περί Απελευθέρωσης Επαγγελμάτων μπορεί να εξασφαλίσει «διαβατήριο» για τους Έλληνες επαγγελματίες που επιθυμούν να ασκήσουν δραστηριότητα σε οποιαδήποτε χώρα της ΕΕ. Αρκεί να διαθέτουν τα απαραίτητα τυπικά εχέγγυα και να είναι εγγραμμένοι στα αντίστοιχα Επαγγελματικά Μητρώα της χώρας μέλους της ΕΕ στην οποία έχουν την επαγγελματική τους έδρα. Είναι σαφές πως με το νέο καθεστώς που ισχύει ήδη σε όλες τις χώρες της ΕΕ, ένας Έλληνας επαγγελματίας Μηχανικός, Δικηγόρος, Λογιστής κλπ, θα μπορεί να δραστηριοποιηθεί στην Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία κλπ. Ακόμη, θα μπορεί να δραστηριοποιηθεί σε νέες ευρωπαϊκές  χώρες όπως Πολωνία, Ρουμανία, Βουλγαρία κλπ, εξυπηρετώντας ανάγκες καταρχήν κάποιων ελληνικών επιχειρήσεων. Ας μην ξεχνάμε πως βιώνουμε ήδη ενός νέου τύπου «μετανάστευση» όπου τα καλά «μυαλά» προτιμούν εξαρχής να σπουδάζουν και να  εργάζονται ή να αναζητούν εργασία σε χώρες του εξωτερικού!

Βέβαια, στην πράξη θα μπορεί να συμβεί και το αντίστροφο. Τη στιγμή που ο υψηλών προδιαγραφών έμπειρος Άγγλος, Γάλλος, Γερμανός επαγγελματίας Μηχανικός, Δικηγόρος, Λογιστής κλπ, θα μπορεί κάλλιστα να εγκατασταθεί στη χώρα μας. Γιατί όχι και ο νεοφώτιστος αλλά σωστά καταρτισμένος Πολωνός, Βούλγαρος ή Ρουμάνος επαγγελματίας Μηχανικός, Δικηγόρος, Λογιστής; Το «διαβατήριο» που αναφέραμε, η δύναμη της πληροφορικής και του internet, το «εύκρατο και υγιεινό κλίμα» της χώρας μας, σε συνδυασμό με κάποια ελάχιστη υλική υποδομή ή συνεργασία με ένα μικρό εγχώριο Γραφείο κάποιου νεαρού φίλου επαγγελματία Μηχανικού, Δικηγόρου, Λογιστή κλπ, μπορούν κάλλιστα να δρομολογήσουν άμεσα νέες εξελίξεις ανταγωνισμού, προς όφελος φυσικά του Έλληνα καταναλωτή.

Προβάλλεται συχνά το επιχείρημα πως μια τέτοια προοπτική ανταγωνισμού χωρίς ελάχιστες υποχρεωτικές αμοιβές, μπορεί μεν να ωφελήσει τους Καταναλωτές αφού θα βρίσκουν φθηνότερες υπηρεσίες αλλά θα «ρίξει και την ποιότητα» των υπηρεσιών! Το επιχείρημα αυτό φαίνεται απόλυτα λογικό. Είναι όμως σε θέση όσοι το προβάλλουν να πείσουν ή να εγγυηθούν για την ποιότητα των υπηρεσιών που προκύπτουν από την εφαρμογή των προτιμολογημένων υπηρεσιών ελάχιστου κόστους; 

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ Να ανακαλύψουμε … την Ευρώπη!

 Ένα από τα παράδοξα στη χώρα μας είναι το γεγονός  πως ενώ από τη φύση μας είμαστε λαός εξωστρεφής, κάθε φορά που κάποιο καινούργιο σύγχρονο θεσμικό μέσο εμφανίζεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η αντίδρασή μας είναι παράξενη. Αντί να βλέπουμε τα θετικά στοιχεία κάποιας νέας Ευρωπαϊκής Οδηγίας που στόχο έχει την εναρμόνιση με ισχύοντα δοκιμασμένα πρότυπα των προηγμένων χωρών της Ευρώπης, καταρχήν προσπαθούμε να καθυστερήσουμε την ένταξή της στο εγχώριο θεσμικό σύστημα και στη συνέχεια, προσπαθούμε να την «προσαρμόσουμε» σε αυτό που εμείς συνηθίσαμε αρνούμενοι τον όποιο εκσυγχρονισμό! Ίσως πέρα από την μέχρι κάποιο βαθμό φυσιολογική αντίδραση του απειλούμενου κατεστημένου, να είναι κάποιο πολιτικό «κατάλοιπο» του παρελθόντος, τότε που Ευρωπαϊκές Οδηγίες που και οι ίδιοι οι Έλληνες ευρωβουλευτές ψήφιζαν, εμφανίζονταν ως «ντιρεκτίβες» των Βρυξελλών υποδηλώνοντας ως δικαιολογημένη την αρνητική αντίδραση.

Από την άλλη πλευρά, νέες χώρες της ΕΕ όπως Πολωνία, Βουλγαρία, Ρουμανία κλπ, που μέχρι πρότινος ζούσαν σε κάποιο εντελώς διαφορετικό πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό καθεστώς, βλέπουμε να αξιοποιούν άμεσα και με τη δέουσα σοβαρότητα τις όποιες νέες Ευρωπαϊκές Οδηγίες δημιουργώντας προϋποθέσεις ανταγωνιστικότητας και δυναμικής ανάπτυξης. Στο μεταξύ εμείς χάνουμε χρόνο με κοντόφθαλμες αντιπαραθέσεις, που μπορεί ενδεχόμενα να εξυπηρετούν κάποια μικροσυμφέροντα αλλά ενέχουν τον κίνδυνο να μας οδηγήσουν στο περιθώριο του διαμορφούμενου ευρωπαϊκού ανταγωνισμού.

ΕΥΘΥΝΕΣ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ Απαραίτητη λύση η Ασφάλιση Επαγγελματικής Ευθύνης

Οι Μηχανικοί ασκούν επάγγελμα κύρους και έντασης ευθύνης. Οι Έλληνες Μηχανικοί, ως γνωστόν δραστηριοποιούνται σε ένα επισφαλές επαγγελματικό περιβάλλον. Σε διάφορες περιπτώσεις έχει διαφανεί πως είναι συχνά θύματα ενός ηθελημένα, θα μπορούσε κανείς να ισχυρισθεί, ασαφούς και ανοργάνωτου συστήματος παραγωγής έργων.

Ως χώρα διαθέτουμε ένα ιδιαίτερα αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο με «δια βίου» ποινικοποιημένη την ευθύνη του Μηχανικού ακόμη και για αμέλεια!  Από την άλλη πλευρά, έχουμε ένα χαλαρό πλαίσιο πρακτικής των νόμων και κανονισμών, που αφήνει «παράθυρα» για καταστρατηγήσεις και αυθαιρεσίες. Είναι απαράδεκτο στη χώρα μας, επί σειρά ετών να υπάρχει ακόμα μια τέτοια “αταξία” και υστέρηση στα θεσμικά θέματα περί ευθύνης Μηχανικών:

Η Πολιτεία να μην προσδιορίζει ένα ορθολογικό πλαίσιο ρόλων και ευθυνών των Φορέων  υλοποίησης τεχνικών έργων, θεωρώντας το Μηχανικό εσαεί ποινικά υπόλογο ακόμη και για τα εξ αμελείας λάθη ή παραλείψεις του.

Το Τεχνικό Επιμελητήριο να αγωνίζεται για την προάσπιση των συμφερόντων τους κάθε φορά που επέρχεται κάποιος καταστροφικός σεισμός και έχουμε αυτεπάγγελτη εισαγγελική δίωξη  των Μηχανικών που να κατηγορούνται ως εγκληματίες για ποινικά αδικήματα!. Τέλος

Τα Επαγγελματικά Σωματεία και Σύλλογοι Μηχανικών μονίμως να παραπονούνται για τις εις βάρος τους θεσμικές αδικίες και να περιμένουν από το επίσημο Κράτος να τους λύσει τα χρόνια επαγγελματικά προβλήματα ή μέσω του Τεχνικού Επιμελητηρίου να πιέζουν για την προσαρμογή της διατιμημένης ελάχιστης αμοιβής στα πλαίσια της έκδοσης οικοδομικών αδειών, αγνοώντας ή υποβαθμίζοντας πρακτικές και θεσμικές εξελίξεις της ευρωπαϊκής αγοράς.

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ & ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ Στο σύγχρονο πνεύμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Η απελευθέρωση των επαγγελμάτων και φυσικά η κατάργηση των όποιων "προνομίων" προς όφελος του Καταναλωτή και με απαίτηση για ποιότητα υπηρεσιών, είναι πλέον μονόδρομος και για την Ελλάδα. Καθεστώς με ελάχιστες αμοιβές και με λειτουργία επαγγελμάτων σε "θολό" κανονιστικό πλαίσιο, είναι προφανές πως δεν έχει μέλλον σε μια σύγχρονη χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκεί που έχουν έρθει τα πράγματα, δεν βοηθά το να επιμένουμε στη διατήρηση των ελάχιστων αμοιβών επικαλούμενοι κάποια λογικά και εν μέρει σωστά επιχειρήματα.

 Λαμβάνοντας υπόψη τα μηνύματα της οικονομικής κρίσης, είναι ανάγκη να προχωρήσει το όλο θέμα χωρίς τις αγκυλώσεις του παρελθόντος. Η προβληματική αγορά είναι αυτή που «καθηλώνει» την ποιότητα των υπηρεσιών και αντίστροφα, οι ελλιπείς υπηρεσίες ανατροφοδοτούν την ανωριμότητα της αγοράς επιβραδύνοντας την εξέλιξή της. Αντικειμενικά να δούμε την πραγματικότητα όπως ισχύει στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ψύχραιμα να την εφαρμόσουμε.

Η σύγχρονη ορθολογική προσέγγιση προκειμένου να διασφαλισθεί ο Καταναλωτής / κοινωνικό σύνολο, με βάση την ισχύουσα ευρωπαϊκή - διεθνή πρακτική, φαίνεται να είναι:

- "Διαπίστευση - Πιστοποίηση" των επαγγελματιών

- Τυπικός αλλά επί της ουσίας αυστηρός, έλεγχος από τις αρμόδιες Εποπτικές Αρχές σε ότι αφορά την επάρκεια προσόντων και οργάνωσης

- Απαίτηση για παροχή "εγγύησης" των υπηρεσιών. Δηλαδή, ασφαλιστική κάλυψη της Επαγγελματικής Ευθύνης από αξιόπιστο Τρίτο Φορέα (Ασφαλιστική Εταιρεία) για τις συνέπειες από τυχόν λάθη ή παραλείψεις του παρέχοντος υπηρεσίες που μπορεί να ζημιώσουν.

Οι Έλληνες επαγγελματίες με αυτοπεποίθηση θα πρέπει να δείξουν πως αναλαμβάνουν τις ευθύνες που ούτως ή άλλως υπάρχουν και σύμφωνα με τη νομοθεσία τους βαραίνουν. Με εμφανή μια τέτοια αποφασιστικότητα εκφρασμένη από τα επίσημα συνδικαλιστικά Σωματεία και Επαγγελματικούς Συλλόγους τους, θα έχουν κάθε λόγο να απαιτήσουν από την Πολιτεία και τα αρμόδια Υπηρεσιακά της Όργανα ανάλογη υπευθυνότητα. Σε μια τέτοια έμπρακτη κίνηση εκσυγχρονισμού οι Έλληνες επαγγελματίες που αποδεδειγμένα ασκούν δραστηριότητα κύρους και έντασης ευθύνης, έχουν ανάγκη από ουσιαστική οικονομική και νομική υποστήριξη, που κατά τα ισχύοντα ευρωπαϊκά - διεθνή πρότυπα, είναι η Ασφάλιση Επαγγελματικής Ευθύνης.

ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ & ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΟΙ_Έχουν Επαγγελματική Ευθύνη. Δεν είναι στο “απυρόβλητο”

Οι δικηγόροι και οι Συμβολαιογράφοι ασκούν ένα επάγγελμα ή, πιο σωστά, ένα λειτούργημα κύρους και ευθύνης που απαιτεί αξιοπιστία και αφοσίωση.

O Δικηγόρος - Νομικός Σύμβουλος και ο Συμβολαιογράφος δεν είναι απλά ένας επαγγελματίας που διαθέτει  εξειδικευμένες γνώσεις,  πείρα και  χρόνο  για τον Πελάτη του. Είναι πρωτίστως ένα άτομο εμπιστοσύνης, στο οποίο ο Πελάτης (Φυσικό Πρόσωπο ή Επιχείρηση) στηρίζεται για την  υπεράσπιση και διασφάλιση των συμφερόντων του. Δέχεται πληροφορίες –συχνά προσωπικές, πολύτιμες ή απόρρητες, κάνει χρήση ή αναλαμβάνει προς φύλαξη σημαντικά έγγραφα και άλλα στοιχεία, διαχειρίζεται ξένα χρήματα, διενεργεί –ως έχει εκ Νόμου το προς τούτο δικαίωμα- πράξεις εν ονόματι και για λογαριασμό του Πελάτη του, φέροντας την εκάστοτε ευθύνη.

Σε μια περίοδο έντονων πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών εξελίξεων που τα άτομα και οι επιχειρήσεις υποχρεούνται να δραστηριοποιούνται σε ένα διεθνοποιημένο περιβάλλον έντονου ανταγωνισμού και τεχνολογικών αλλαγών, ο Δικηγόρος – Νομικός Σύμβουλος, καλείται να αναλάβει έναν καίριο υποστηρικτικό και συμβουλευτικό ρόλο «έντασης ευθύνης». Τα λάθη και οι παραλείψεις που καμιά φορά μπορεί να βλάψουν, δυστυχώς δεν λείπουν και από τον πλέον ευσυνείδητο δικηγόρο ή Συμβολαιογράφο. Ακόμη και ο καλύτερος απ΄αυτούς δεν έχει το απυρόβλητο. Αντίθετα, μπορεί να γίνει στόχος ή «εξιλαστήριο θύμα» και να δεχθεί μομφές όταν και αν η πορεία των υποθέσεων που χειρίζεται δεν είναι η αναμενόμενη, ακόμη και αν κάτι τέτοιο δεν οφείλεται σε δικό του σφάλμα. Λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι επιβάλλεται να χειρίζεται πληθώρα ενίοτε εξειδικευμένων υποθέσεων εκ παραλλήλου, για τον λόγο αυτό προσφεύγει στη συνεργασία με συναδέλφους, δημιουργώντας Δικηγορική Εταιρεία. Σε μια τέτοια επαγγελματική / επιχειρηματική συνέργια, είναι σαφές πως ο κάθε ένας εκ των εταίρων βαρύνεται όχι μόνο για τις ίδιες ευθύνες του αλλά αλληλέγγυα και εις ολόκληρο και γι’ αυτές των άλλων εταίρων.

Τα λάθη και οι παραλείψεις είναι ανθρώπινες αδυναμίες, που μπορούν να ζημιώσουν. Ευτυχώς όμως ασφαλίζονται...

ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ & ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ Ακολουθώντας τη «Στρατηγική των Γαλάζιων Ωκεανών» (Blue Ocean Strategy)

Από την πρώτη στιγμή που η συγκυρία με έφερε στον χώρο των Ασφαλίσεων, διαπιστώνοντας την ανωριμότητα και την ακόμη και σήμερα υστέρηση της ελληνικής αγοράς σε σχέση με τα ευρωπαϊκά δεδομένα, αντιμετώπισα το όλο θέμα ως μια ξεχωριστή επαγγελματική πρόκληση με πολλές και μεγάλες προοπτικές ανάπτυξης.
Είχα την τύχη οι πρώτες ασφαλιστικές  γνώσεις και η αρχική εμπειρία να συνδεθούν με την ώριμη ευρωπαϊκή αγορά. Η δραστηριοποίησή μου στον κλάδο των Ασφαλίσεων, είναι πάντα μια συνεχής προσπάθεια υπέρβασης από τη μίζερη αντίληψη της μετριότητας που φθείρει και απαξιώνει. Η ενασχόληση με τον κλάδο των Γενικών Ασφαλίσεων δίνοντας έμφαση στις επιχειρηματικές και στις εξειδικευμένες ασφαλίσεις, ήταν εξαρχής συνειδητή επιλογή επαγγελματικής δράσης.
Βασικά εργαλεία η γνώση και η συνεχής ενημέρωση, η εργατικότητα και επιμονή στους στόχους, ο σεβασμός των άλλων και των κανόνων δεοντολογίας, παραμένοντας μακριά από τις τριβές της ρηχής λογικής ή του συνηθισμένου συρμού περί επαγγελματικής ανόδου και καταξίωσης, ακολούθησα αυτό που αργότερα έμαθα πως λέγεται «στρατηγική των γαλάζιων ωκεανών». Δηλαδή, συστηματική προσέγγιση της αγοράς και δραστηριοποίηση σε νέους τομείς όπου πρέπει να αναδείξεις την ανάγκη για μια υπηρεσία ή ένα προϊόν, να πείσεις για την ποιότητα, την αξιοπιστία και το την αξία της προσφοράς σου.

ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΣΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ Μέχρι ποιό όριο?

Είναι εύλογο το ερώτημα αυτό όταν μιλάμε για την ασφάλιση Αστικής Ευθύνης. Πολύ περισσότερο για την Ελλάδα και για τις νεώτερες χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου δεν υπάρχει ακόμη αναπτυγμένη ευαισθησία γύρω από τους επαγγελματικούς κινδύνους και κατάλληλη ασφαλιστική συνείδηση.

Καταρχήν, αναφερόμενοι στο θέμα της Αστικής Ευθύνης, θα πρέπει να μνημονεύσουμε τη θεμελιώδη αρχή του Αστικού Κώδικα σύμφωνα με την οποία “κάθε ενέργεια που ζημιώνει κάποιον, υποχρεωτικά συνεπάγεται την αποκατάσταση της βλάβης από αυτόν, από λάθος του οποίου προήλθε”.

Με δεδομένο πως η όποια δραστηριότητα μοιραία συνεπάγεται ενέργειες που μπορεί να προκαλέσουν βλάβη, είναι προφανές πως θα πρέπει να εκτιμηθεί και αποτιμηθεί η εκάστοτε πιθανή ζημιά. Πως όμως μπορεί να κοστολογηθούν η ανθρώπινη ζωή, η ανικανότητα, η ψυχική οδύνη, οι σειριακές αξιώσεις για το ίδιο ζημιογόνο αίτιο ή οι άμεσες και έμμεσες χρηματικές απώλειες που συνδέονται με Αστική Ευθύνη; Το αντικείμενο μιας Μελέτης Επικινδυνότητας, είναι να αναλύσει τους επαγγελματικούς – επιχειρηματικούς κινδύνους και να προσεγγίσει το λογικό ύψος της πιθανής ζημιάς που θα μπορούσαν να προκαλέσουν. Είναι σκόπιμο να επισημανθεί πως το ελάχιστο όριο για το οποίο πρέπει να γίνει ασφάλιση αστικής ευθύνης, δεν προκύπτει από εφαρμογή μαθηματικών μοντέλων αλλά κατά βάση στηρίζεται στην ευρύτερη πρακτική και στατιστική εμπειρία του διεθνοποιημένου θεσμού της Ασφάλισης. Είναι συνάρτηση διαφόρων υποκειμενικών παραγόντων όπως:- Το επίπεδο «ασφάλειας» που θέλει να αισθάνεται ο Ασφαλισμένος σε σχέση με τους κινδύνους που αναλαμβάνει, - την εμπειρία και τις δυνατότητες της ασφαλιστικής αγοράς, - την ακολουθούμενη διεθνή πρακτική στο συγκεκριμένο κλάδο ασφάλισης, - την “ψυχολογία” της ευρύτερης αγοράς κλπ.

Πέρα από κάποιο ελάχιστο επίπεδο υποχρεωτικής ασφάλισης που μπορεί να επιβάλλεται θεσμικά, ο «χρυσός» πρακτικός κανόνας υπαγορεύει το εξής: «Αγόρασε όσο πιο μεγάλα όρια κάλυψης Αστικής Ευθύνης μπορείς προκειμένου να νοιώθεις ασφαλής και είσαι σε θέση να πληρώσεις το αντίστοιχο κόστος». Σε μια τέτοια κατάσταση είναι προφανές πως ο ρόλος ενός έμπειρου και αξιόπιστου Ασφαλιστικού Συμβούλου, μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμος.

ΚΟΙΝΩΝΙΑ & ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, Απαραίτητος ο εξορθολογισμός

ρώνοντας την τρίτη δεκαετία ως επαγγελματίας, πολύ

Η ελληνική νομοθεσία στις βασικές της διατάξεις είναι καθ’ όλα σύγχρονη. Επιπλέον, με τις διάφορες ευρωπαϊκές Οδηγίες που συνεχώς ενσωματώνονται σε αυτή, εκσυγχρονίζεται πλήρως στα διάφορα  κοινωνικού και οικονομικού περιεχομένου θέματα που αφορούν την προστασία των εργαζομένων, των  καταναλωτών και του φυσικού περιβάλλοντος. Τυχόν κενά που ενδεχόμενα προκύπτουν στην πράξη, λόγω έλλειψης πρακτικής εμπειρίας, κάλλιστα μπορούν να καλύπτονται από τη διαθέσιμη πλούσια νομολογία των προηγμένων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επομένως, μπορούμε να πούμε πως το νομοθετικό πλαίσιο και οι κανόνες δικαίου υπάρχουν. Όμως, το μεγάλο ζητούμενο στη χώρα μας είναι η ορθή εφαρμογή των νόμων και ο σεβασμός των κανόνων δεοντολογίας. Εδώ, είναι γνωστό πως «πάσχουμε».

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΑΣΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ - Ένας Κίνδυνος που Ασφαλίζεται

Πάντα πίστευα στην ανάγκη για ασφάλιση Επαγγελματικής Ευθύνης. Ίσως γιατί από πολύ νωρίς τόσο στην προσωπική μου ζωή όσο και στην επαγγελματική μου πορεία χρειάσθηκε να αντιμετωπίσω θέματα ευθύνης και να συνειδητοποιήσω το πραγματικό νόημα της. Αλλά και επίσης διαπιστώνοντας πως σε όλες τις ώριμες αγορές των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν υπάρχει Επαγγελματίας που να μην είναι καλυμμένος για την ευθύνη του. Πως δεν υπάρχει Επιχείρηση που προσφέρει υπηρεσίες, που κατασκευάζει έργα, που παράγει ή εμπορεύεται προϊόντα που να μην φροντίζει να έχει επαρκή ασφαλιστική κάλυψη Αστικής Ευθύνης για τις ζημιές που μπορεί να προκαλέσει.