Ένα από τα παράδοξα στη χώρα μας είναι το γεγονός πως ενώ από τη φύση μας είμαστε λαός εξωστρεφής, κάθε φορά που κάποιο καινούργιο σύγχρονο θεσμικό μέσο εμφανίζεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η αντίδρασή μας είναι παράξενη. Αντί να βλέπουμε τα θετικά στοιχεία κάποιας νέας Ευρωπαϊκής Οδηγίας που στόχο έχει την εναρμόνιση με ισχύοντα δοκιμασμένα πρότυπα των προηγμένων χωρών της Ευρώπης, καταρχήν προσπαθούμε να καθυστερήσουμε την ένταξή της στο εγχώριο θεσμικό σύστημα και στη συνέχεια, προσπαθούμε να την «προσαρμόσουμε» σε αυτό που εμείς συνηθίσαμε αρνούμενοι τον όποιο εκσυγχρονισμό! Ίσως πέρα από την μέχρι κάποιο βαθμό φυσιολογική αντίδραση του απειλούμενου κατεστημένου, να είναι κάποιο πολιτικό «κατάλοιπο» του παρελθόντος, τότε που Ευρωπαϊκές Οδηγίες που και οι ίδιοι οι Έλληνες ευρωβουλευτές ψήφιζαν, εμφανίζονταν ως «ντιρεκτίβες» των Βρυξελλών υποδηλώνοντας ως δικαιολογημένη την αρνητική αντίδραση.
Από την άλλη πλευρά, νέες χώρες της ΕΕ όπως Πολωνία, Βουλγαρία, Ρουμανία κλπ, που μέχρι πρότινος ζούσαν σε κάποιο εντελώς διαφορετικό πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό καθεστώς, βλέπουμε να αξιοποιούν άμεσα και με τη δέουσα σοβαρότητα τις όποιες νέες Ευρωπαϊκές Οδηγίες δημιουργώντας προϋποθέσεις ανταγωνιστικότητας και δυναμικής ανάπτυξης. Στο μεταξύ εμείς χάνουμε χρόνο με κοντόφθαλμες αντιπαραθέσεις, που μπορεί ενδεχόμενα να εξυπηρετούν κάποια μικροσυμφέροντα αλλά ενέχουν τον κίνδυνο να μας οδηγήσουν στο περιθώριο του διαμορφούμενου ευρωπαϊκού ανταγωνισμού.
Ειδικά τώρα, με την τρέχουσα οικονομική κρίση που βιώνουμε ως χώρα, θέλουμε δε θέλουμε, η ευρωπαϊκή διάσταση θα αρχίσει να γίνεται όλο και πιο πολύ αντιληπτή. Φυσικά δεν μιλάμε για την πολιτική ενοποίηση ούτε για την ελεύθερη διακίνηση αγαθών και ανθρώπων, που ήδη αποτελούν καθιερωμένο καθεστώς εδώ και μερικά χρόνια. Αναφερόμαστε στο σταδιακά διευρυνόμενο πλαίσιο «ελεύθερης παροχής υπηρεσιών» στις χώρες της ΕΕ, σύμφωνα με τις παγιωμένες νομοθετικές ρυθμίσεις όπως εκφράζονται με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2006/123/ΕΚ για την απελευθέρωση των επαγγελμάτων. Είναι βέβαιο πως οι νέες πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις που αρχίζουν να δρομολογούνται, μοιραία εισάγουν νέα δεδομένα στην άσκηση των ελεύθερων επαγγελμάτων και στις συνήθειες των καταναλωτών. Δημιουργούν νέες συνθήκες ανταγωνισμού προς όφελος του Καταναλωτή και ταυτόχρονα νέες απαιτήσεις ποιότητας και αξιοπιστίας για τους παρέχοντες υπηρεσίες.
Το βαρύ κλίμα της πρωτόγνωρης οικονομικής κρίσης και τα τεκταινόμενα γύρω από το θέμα της «απελευθέρωσης των επαγγελμάτων», μάλλον δεν δίνουν ξεκάθαρη εικόνα στο ευρύ κοινό. Αλλά, ακόμη και οι άμεσα σχετιζόμενοι ελεύθεροι επαγγελματίες, τα διάφορα επαγγελματικά σωματεία και οι επιστημονικοί σύλλογοι, δεν φαίνεται να έχουν, επί της ουσίας, συνειδητοποιήσει τη νέα πραγματικότητα. Η συντριπτική πλειοψηφία φαίνεται να αγνοεί ή να υποβαθμίζει τη σημασία της εξέλιξης αυτής επιμένοντας σε παρωχημένες πρακτικές με βραχυπρόθεσμα συντεχνιακά οφέλη.
Θα πρέπει κάποτε να πάψουμε να «κλείνουμε τα μάτια» σε καθιερωμένες πρακτικές άσκησης επαγγέλματος, θεωρώντας εαυτούς ως τους πλέον έξυπνους και επιμένοντας στο δικό μας δρόμο του «δεν βαριέσαι» και της «θολούρας» όταν πρόκειται για θέματα ευθύνης! Δεν είναι μειονεκτικό το να αντιγράφουμε εκείνους στους οποίους κάποτε δώσαμε τα φώτα του πολιτισμού!
Ας μην αγνοούμε και ας μην παραβλέπουμε τα μηνύματα των ευρύτερων πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών εξελίξεων. «Οι καιροί ου μενετοί»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου