Οι Μηχανικοί ασκούν επάγγελμα κύρους και έντασης ευθύνης. Οι Έλληνες Μηχανικοί, ως γνωστόν δραστηριοποιούνται σε ένα επισφαλές επαγγελματικό περιβάλλον. Σε διάφορες περιπτώσεις έχει διαφανεί πως είναι συχνά θύματα ενός ηθελημένα, θα μπορούσε κανείς να ισχυρισθεί, ασαφούς και ανοργάνωτου συστήματος παραγωγής έργων.
Ως χώρα διαθέτουμε ένα ιδιαίτερα αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο με «δια βίου» ποινικοποιημένη την ευθύνη του Μηχανικού ακόμη και για αμέλεια! Από την άλλη πλευρά, έχουμε ένα χαλαρό πλαίσιο πρακτικής των νόμων και κανονισμών, που αφήνει «παράθυρα» για καταστρατηγήσεις και αυθαιρεσίες. Είναι απαράδεκτο στη χώρα μας, επί σειρά ετών να υπάρχει ακόμα μια τέτοια “αταξία” και υστέρηση στα θεσμικά θέματα περί ευθύνης Μηχανικών:
Η Πολιτεία να μην προσδιορίζει ένα ορθολογικό πλαίσιο ρόλων και ευθυνών των Φορέων υλοποίησης τεχνικών έργων, θεωρώντας το Μηχανικό εσαεί ποινικά υπόλογο ακόμη και για τα εξ αμελείας λάθη ή παραλείψεις του.
Το Τεχνικό Επιμελητήριο να αγωνίζεται για την προάσπιση των συμφερόντων τους κάθε φορά που επέρχεται κάποιος καταστροφικός σεισμός και έχουμε αυτεπάγγελτη εισαγγελική δίωξη των Μηχανικών που να κατηγορούνται ως εγκληματίες για ποινικά αδικήματα!. Τέλος
Τα Επαγγελματικά Σωματεία και Σύλλογοι Μηχανικών μονίμως να παραπονούνται για τις εις βάρος τους θεσμικές αδικίες και να περιμένουν από το επίσημο Κράτος να τους λύσει τα χρόνια επαγγελματικά προβλήματα ή μέσω του Τεχνικού Επιμελητηρίου να πιέζουν για την προσαρμογή της διατιμημένης ελάχιστης αμοιβής στα πλαίσια της έκδοσης οικοδομικών αδειών, αγνοώντας ή υποβαθμίζοντας πρακτικές και θεσμικές εξελίξεις της ευρωπαϊκής αγοράς.